پیام تسلیت تعزیه خانه

بسم الله الرحمن الرحیم:

کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ وَیَبْقَىٰ وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکْرَام...

درگذشت ذاکرباصفای امام حسین(ع)

واستادمُسَلَم شبیه خوانی کشور،مرحوم استادحسین طاهری راخدمت بیت ایشان وجامعه شبیه خوانی کشورتسلیت عرض نموده وشفاعت اربابش سیدالشداء(ع)رابرای آن مرحوم ازدرگاه حضرت حق خواستاریم...

سالهابردرگهت خدمتگزارم یاحسین

این زمان برلطف توامیدوارم یاحسین

مادرم بودت کنیزومن توراهستم غلام

ای غلامی توتاج افتخارم یاحسین

من دراین وادی غریبم جان زهرامادرت

هرشب جمعه گذرکن برمزارم یاحسین

از طرف مدیریت تعزیه خانه 

بیوگرافی استاد حسین طاهری

✅ بیوگرافی مرحوم استاد حسین طاهری خورزوقی

فرزند آیت الله حاج شیخ محمدرضا طاهری خورزوقی

ایشان در تاریخ ۱/۱/۱۳۴۰ در خانواده ای مذهبی پا به این دنیا گذاشت

بزرگ شدن در دامن مادری زهرا دوست و پدری روحانی باعث شد که از همان دوران کودکی علاقه خاصی نسبت به ائمه اطهار پیدا کند

کم کم در محضر پدر بزگوارشان به آموختن علم پرداخت و به مکتب رفت

در همان دوران هم تعزیه خوانی در خورزوق رواج داشت

صدای دلنشینی هم داشت و در جمع دوستان خود مداحی و تعزیه خوانی می کرد.

خیلی زود نمک صدایش را همه چشیدند و به دل همه نشست. در اول هم بقول معروف با بچه

خوانی پا به تعزیه گذاشت ( از سن ۷ سالگی )

اولین تعزیه علی اکبر را در سن ۱۱ سالگی در خورزوق خواند زیر نظر دو استاد هم به این هنر به صورت حرفه ای پرداخت 

یکی حاج علی اعظمی و دیگری مرحوم حاج ابراهیم مرادمند خورزوقی

در همان سن بود که شهرت خواندنش فراگیر شد و به شهرهای مجاور هم کشید

و برای اجرای مراسم به همه شهرهای منطقه برخوار و خمینی شهر و اصفهان هم رفت

فقط و فقط در طول پنج سال که ۱۶ ساله بود با خیلی از تعزیه خوانهای بنام کشور به اجرای تعزیه پرداخت

اساتیدی چون رضا مشایخی، محمد رضایی، مرحوم حاج اصغر نجفی منش، مرحوم استاد علی محمد حجازی، اسماعیل محمدی، مرحوم حاج علی عسکر نجیمی

که به گفته شاهدان حاضر مرحوم حجازی در مورد آقای طاهری خطاب به مردم خورزوق و اصفهان فرمودند که قدر این نگین تعزیه اصفهان را داشته باشید که انگشتر بی نگین هیچ زیبائی ندارد

و در همان سالهای خواندنش بود که به تنهایی کارگردانی و نسخه گردانی تعزیه را میکرد

و جالبتر آنکه خیلی از سبکهای کنونی در اجرای

مراسم تعزیه بوسیله ایشان وارد شده است

مانند سبک زره پوشی مجلس شهادت امام حسین (ع)

۱. حجاب شب را سحر دریده....

۲. خواهرم ای زینب والا تبار .....

۳. رزمی کردن شهادت حضرت مسلم با وارد کردن اسب به مجلس مسلم

 

و نکته جالب در مورد این استاد این است که ایشان در سال ۱۳۶۲ هم مجلس شهادت حضرت علی اکبر ، شهادت حضرت عباس ، شهادت حضرت امام حسین (ع) ، شهادت حضرت زهرا(س) ، مجلس شهربانو و ...می خواند

نوارهای مجلس ایشان هم هست که در یک روز در دولت آباد برخوار در سال 1362 صبح نقش علی اکبر و بعد از ظهر شهادت عباس خواند

جالب است بدانید که همیشه از همان دوران تا به حال بفکر مستمعین خود بوده اند و خیلی خیلی برایش مستمعین تعزیه مهم بوده اند و همیشه مستمعین را از نصیحتها و سخنان شیرینش بهره مند میساخت. از نماز و مباحث اخلاقی بسیاری سخن میگفت و ...

همچنین در حفظ اصالت تعزیه هم کوشا بوده و سعی کرده از نسخه های قدیم تعزیه خوانی را در تعزیه هایش استفاده کند و مجالسش را لوث نکرده و از گروه موزیکی استفاده میکند که قریب به بیست و چند سالی میشود که با این موزیک است.

حتی سبکهای تعزیه ای را هم که میخواند سبکهای اصیل تعزیه است مثلا در تعزیه شهادت حر خیلی اسرار داشت که مخمس حر و عباس ع در حد معرفی باشد. و نه اینکه حالا بیشتر از تعزیه خوانها در حالی به اجرای تعزیه حر میپردازند که فقط گفتگوی حر و عباس حدود ۱ ساعت بطول می انجامد

خلاصه این که در این هنر یکه تازی میکرد و سبک خواندن و نمکی صدای خاص خود را داشت ...

⚫️ شادی روحش صلوات و فاتحه ای قرائت کنید..

یادی از استاد

تعزیه ایی از مرحوم حسین طاهری ذاکرالحسین تعزیه ایشان از کودکی تا میان سالی ایشان جمع گردیده.

دریافت
مدت زمان: 2 دقیقه 23 ثانیه 

بازگشت همه به سوی اوست

بازگشت همه به سوی اوست 

متاسفانه با خبر شدیم استاد حسین طاهری ذاکرالحسین بر اثر بیماری فوت شدند و فوت ایشان را به جامعه ی تعزیع خوانی و دوستداران ایشان تسلیت عرض می نماییم.

تصویری از استاد حسین طاهری

هنر تعزیه خوانی

عده‌ای تعزیه را به عنوان یک هنر می‌بینند و دوست دارند و عده‌ای دیگر شاید به بُعد هنری آن توجهی نکنند و بیشتر به خاطر احساسات مذهبی مسحور تماشای تعزیه می‌شوند. اساساً از چه منظری باید به هنر تعزیه نگاه کرد؟

تعزیه یک نمایش آیینی است ولی در ضمن ویژگی‌های یک هنر نمایشی هم در آن دیده می‌شود. تعزیه را از 4 منظر تاریخی، اعتقادی، هنری و عرفانی باید نگاه کرد و آن را فقط نمی‌شود از منظر مستندات تاریخی دید چون خیلی جاها ردپای اشارات تاریخی در تعزیه دیده نمی‌شود. مثلاً تعزیه "روح‌الارواح" هیچ سند تاریخی ندارد. قصه این تعزیه راجع‌به این است که روح پیامبر اسلام (ص)، امام علی (ع)، حضرت فاطمه (س) و امام حسن (ع) در روز عاشورا در بهشت منتظر آمدن ارواح شهدای کربلا است. این تعزیه کاملاً بر اساس یک امر اعتقادی شکل گرفته و هیچ‌کس هم نمی‌تواند بگوید غلط است چون ما معتقدیم که ارواح معصومان و بزرگان دین زنده است و آن‌ها در پیشوای خداوند روزی دارند. این‌که تعزیه‌نویس فکر کرده ارواح این معصومان در بهشت منتظر ارواح شهدای کربلا است، تخیلی بوده و سند تاریخی ندارد ولی از منظر اعتقادی و هنری انکارشدنی نیست، به همین علت باید تعزیه را از چند منظر نگاه کرد.

داوود فتحعلی بیگی

نسخه های تعزیه

نسخه و متن نمایش تعزیه اولین لازمه یک اجرای خوب تعزیه‌خوانی است. در خصوص اصالت و تعداد نسخه‌های باقی مانده و چاپ شده تعزیه برآوردی وجود دارد؟

متأسفانه تا به حال بخش زیادی از نسخ تعزیه چاپ نشده و اغلب نسخه‌های در دست گروه‌های تعزیه‌خوان هم نسخه‌های دست اول نیست. البته امکان دسترسی به نسخه‌های دست اول وجود دارد منتها مستلزم این است که مرکزی به عنوان متولی این امر وجود داشته باشد تا این نسخه‌ها را گردآوری و چاپ کند. تاکنون تعدادی از نسخه‌ها توسط اشخاص و مؤسسه‌های مختلفی از جمله مرحوم جابر عناصری، انتشارات سروش، انتشارات جشن هنر و برخی انتشارات شهرستان‌ها چاپ شده و برخی از این نسخه‌ها نیز به اهتمام بنده و دیگر دوستان به چاپ رسیده است. طبق برآوردها در حال حاضر بیش از 500 عنوان نسخه چاپ شده تعزیه وجود دارد. خود من بالای 360 عنوان نسخه تعزیه را در واتیکان پیدا کردم. بنابر روایت زنده‌یاد هاشم فیاض، در دوره‌ای که یک ایتالیایی نسخه‌های تعزیه را گردآوری می‌کرد، برخی از تعزیه‌خوان‌ها چون فهمیده‌ بودند چنین شخصی وجود دارد که تعزیه‌ها را می‌خرد، خودشان نسخه تعزیه می‌نوشتند و به قیمت دو تومان به آن شخص می‌فروختند. به همین علت بسیاری از نسخه‌های تعزیه یا اصالت ندارد و یا فقط مربوط به گوشه‌ای از یک مجلس تعزیه بوده است. در حال حاضر فقط یک سوم نسخه‌های موجود چاپ شده و خیلی از این نسخه‌ها در اختیار مجموعه‌های خصوصی تعزیه‌خوان‌ها قرار دارد و بعضی‌هایش هم در حال نابودی است

سنت تعزیه

داوود فتحعلی بیگی یکی از باسواد ترین هنرمندان حوزه نمایش های آئینی است. او بهتر از هرکسی تعزیه را می شناسد. او معتقد است برای ساماندهی و حفظ نسخه ها، تصاویر و فیلم های تعزیه هرلحظه زمان ارزشمند است چون نسل هنرمندان این حوزه آخرین سال های زندگی خود را می گذرانند و این حقیقت تلخی است. فتحعلی بیگی صراحتا اعلام کرد نیازی نیست مسئولان بیایند و برای اجرای تعزیه پولی بدهند زیرا مردم خودشان چراغ آن را روشن نگه داشته اند و وظیفه مدیریت فرهنگی، جمع آوری و حفظ این تاریخ سیصد ساله است. هنرآنلاین به بهانه فرارسیدن ماه محرم و ایام سوگواری سالار شهیدان، با این کارگردان، درام نویس و پژوهشگر درباره تعزیه به گفتگو نشسته که در ادامه می خوانید.
وضعیت امروز هنر تعزیه در ایران را
به نسبت گذشته چطور ارزیابی می کنید؟
در سال های اخیر، هنر آیینی تعزیه از نظر کمی توسعه پیدا کرده ولی از نظر کیفی دارد در سیری نزولی حرکت می کند. علتش هم این است که بسیاری از استادان و پیشکسوتانی که تعزیه را از قدما یاد گرفته بودند، دست شان از دنیا کوتاه شده است. همچنین گروه های حرفه ای تعزیه که زمانی تعزیه را از مربیان حرفه ای این حوزه آموزش می دیدند نیز در خیلی از جاها از بین رفته اند. از طرفی، در حال حاضر هیچ مرکز آموزشی و پژوهشی برای آموزش درست و اصولی هنر تعزیه وجود ندارد. گرچه تعداد کمی از استادان وجود دارند که تعزیه را به شکل اصولی به نسل جدید تعزیه خوان ها یاد می دهند ولی متاسفانه خیلی از متقاضیان یادگیری تعزیه با معلم هایی کار می کنند که به اسم نوآوری، دارند تعزیه را خراب می کنند. 
اگر مسئولان به داد تعزیه نرسند و برای تعزیه مراکز آموزش و پژوهشی ایجاد نکنند، ...